Sizlere geçtiğimiz hafta İran sinemasının en duru örneklerinden olan Tala ve Mes filmini anlatmıştım. İzlediniz mi bilmiyorum. Ben bu hafta da İran sinemasından devam etmek istiyorum. Yönetmen koltuğunda Rasool Mollagholi’nin oturduğu 2006 yapımı muhteşem bir dram filmi Mim Mesle Madar…Yani, 'Anne Gibi…' Golshifteh Farahani, Hosein Yari ve Jamshid Hashempur'un olağanüstü performansı filmi gerçekten önemli bir noktaya taşımış.
Sepide bir keman virtüözüdür. Eşi Süheyl de diplomat. Çiftin evliliği büyük bir aşkla devam etmektedir. Heyecanlarını pekiştiren bir başka güzel şey de Sepide'nin karnındaki bebektir. Çift, bebeklerinin cinsiyetini öğrenmek için doktora gider. Ancak kontrol sırasında, hayatlarının dönüm noktası olacak gerçeği öğrenirler. İran-Irak savaşında sağlık görevlisi olan Sepide, kimyasal gaza maruz kalmıştır. Bu da çocuğunun sakat doğma riskini artırmıştır. Süheyl, bu durumdan çok haz etmez. Amacı çocuktan kurtulmaktır. Oğlu Said'in doğmasıyla Sepide'yi terk etmiştir. Artık, Sepide'yi sakat doğan çocuğu Said'le zor günler beklemektedir. Bir yandan oğlunun sağlığı için elinden gelen gayreti gösterecektir, bir yandan da onun hayata sosyal olarak tutunması için de olağanüstü fedakarlıklar da bulunacaktır.
Burada da anne ve oğlu hayata bağlayacak en önemli unsur müziktir. Sepide'nin engelli bir çok çocuğun içerisinde yer aldığı orkestra kurması umutları yeşertecektir. Ancak, eşini özlemesi, çocuğunun da babasına biriktirdiği hasret, oldukça yorucu bir hal alacaktır. Filmin, izleyene yoğun bir duygu seli yaşatacağına eminim.
Filmin içerisinde kullanılan müziklere ayrı bir paragraf açmak istiyorum. İşlenen konunun ruhuyla öyle bütünleşmiş ki, her nota bir gözyaşı gibi akıyor piyanonun tuşundan, kemanın telinden…